Zaćma jest chorobą degeneracyjną gałek ocznych. Pojawia się głównie u osób w starszym wieku. Zaćma starcza zaczyna rozwijać się zwykle po 60. roku życia. Choroba zaczyna się od pogorszenia jakości. W zaawansowanej fazie katarakty zauważa się błyskawiczne pogorszenie wzroku do tego stopnia, że chory dostrzega jedynie zarysy przedmiotów i smugi światła.
Jak się wyleczyć?
Najpopularniejszą metodą leczenia zaćmy jest fakoemulsyfikacja, czyli zabieg chirurgiczny, polegający na rozbiciu zmętniałej soczewki za pomocą fal ultradźwięków i usunięcia jej z oka. Na jej miejsce wszczepia się nową sztuczną soczewkę. Jest to krótki zabieg (w znieczuleniu miejscowym), po którym pacjent szybko wypisywany jest do domu.
Usunąć soczewkę można również bez użycia ultradźwięków – techniką non – phaco, czyli bezszwową metodą operacji, podczas której soczewkę wyprowadza się przez tunel twardówkowy. Ma on kształt klina, a uszczelnia się samoistnie, dzięki czemu pacjentowi nie zakłada się szwów.
ECCE, czyli zewnątrztorebkowe usunięcie zaćmy to klasyczna metoda operacyjna. Implant wszczepia się w torebkę soczewki. Metoda ta wymaga wykonania nacięcia około 10 mm, by mechanicznie wydobyć jądro soczewki i w to miejsce wstawić nową. Obecnie odchodzi się od tej metody, ponieważ jest ona inwazyjna i prowadzić może do pooperacyjnych powikłań, głównie ze względu na wykonane nacięcie i konieczność zakładania szwów.
Zabieg usunięcia zaćmy nie jest inwazyjną operacją. Nie wymaga wprowadzania pacjenta w stan narkozy ani nie pozostawia się dużych ran na ciele chorego, dzięki czemu ryzyko powikłań pooperacyjnych jest zniwelowane. Sprawdź, jakie są przeciwwskazania do operacji zaćmy:
